۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۵, دوشنبه


بيانيه کميته مرکزی حزب کمونيست کارگران فرانسه در مورد انتخابات رياست جمهوری چاپ
Nicolas Sarkozy, Angela Merkel
کاری کرديم که:
سارکوزی شکست خورد

خلق ما مرتکب خطا نشد: همان کاری را کرد که برای طرد يک راست خطرناک لازم بود، راستی که سياست پس رفت اجتماعي، سياست تجزيه و تعرض در قبال جنبش کارگری را دنبال می کرد و در اين راستا بپای زد و بند با راست افراطی رفته بود. وجد مردم در دور اول انتخابات، عاملی که اولين شکست را به سارکوزی و شرکاء تحميل کرده بود، در دور دوم تائيد و تقويت شد.
سارکوزي، که مدام موعظه می کرد و به سمت هواداران جبهه ملی پيش می رفت، تا آخرين دقايق هم، دست از ستيزه جوئی نکشيد. هفته ای نبود که يکی از تزهای راست افراطی را به عاريت نگيرد، برعليه سنديکاها، برعليه مهاجران مهملی نبافد، پرچم نفرت طبقاتی را علم کرده و مرتب درباره «کار حقيقی»! و يا «کارگران حقيقی»! جفنگ می گفت، مردم را تحريک می کرد.
همين راستگرائی عيان بود که هرچه بيشتر از روی مقاصد «نا»مرئی سارکوزی و شرکاء را پرده برداشت: يعنی همدستی آشکار با راست افراطی در دولت برعليه طبقه کارگر، برعليه خلق، برعليه سازمانهای اجتماعی و سنديکائی. شواهدی هست مبنی براينکه هواداران جبهه ملی(جبهه فاشيستهای فرانسوی-توفان) پيام حضرات را خيلی خوب گرفتند. بيخود نبود که رفتند و دستجمعی به سارکوزی رای دادند � علت آرای زياد سارکوزی در دور دوم انتخابات. گواينکه مارين لوپن خود را «بی طرف»! قالب کرده و پيشنهاد «رای سفيد»! داده بود.
در مقابل، کسانی که فکر می کردند که گرايش سارکوزی و شرکاء يک تاکتيک انتخاباتی برای «جذب» آرای جبهه ملی بوده، در اشتباه بوده و هستند: پای استراتژی حضرات در ميان بود، که هم پيروزی محتمل در انتخابات جاری را در مد نظر داشتند و هم بفکر اپوزيسيون فردا بودند.
پای يک استراتژي، وحدت سياسی و ايدئولوژيک به منظور تراشيدن نوعی مرجع رسمی برای رای افراطي، برای ايجاد يک فضا، فضای تنش ماندگار، در جامعه در ميان بود، توام با انواع تحقير و اجحاف و تعرض و پراکندگی و... تا اليگارشی بتواند، با خيال راحت، سياست رياضت کشی خود را پياده کند. از شما چه پنهان که ما با برداشتن سارکوزی از راس دولت، جلوی اجرای اين سناريوی مخرب را گرفتيم.
بدون وجد و تحرک مردم در همان دور اول انتخابات، پس زدن سارکوزی خيلی دشوار تر و يا اصلا مقدور نمی شد. ناگفته نماند که اين وجد و تحرک ناشی از مبارزه جبهه چپ و کانديدای آن ژان � لوک � ملانشون بود. بعد از دور اول انتخابات، با اعلام بلافاصله اينکه بايد جلوی سارکوزی را گرفت، ايضا با بسيج تمام پتانسيل جبهه چپ بياری همه سازمانها و احزاب تشکيل دهنده آن، نقش اصلي، نقش تعيين کننده ای را در نتيجه دور دوم انتخابات بازی کرد.
تمايل به طرد سارکوزي، به مطالبات گسترده کارگران، زحمتکشان، جوانان و زنان در محله های مردمی بازمی گردد، که تمام بار سنگين بحران و سياست رياضت کشی را بدوش می کشند. اينها همه در دل مبارزه انتخاباتی جبهه چپ حاضر بوده و نقش ارزنده ای بازی کردند. فرانسوا اولاند، دولتی که تشکيل خواهد داد، نمی توانند اين حقايق را ناديده بگيرند. ما هم، ضمن هشدارهای مداوم، قبول مطالبات کارگران و زحمتکشان و... را به آنان تحميل خواهيم کرد. اين يکی از وديعه های مطرح در انتخابات پارلمانی است. بکوشيم تا حداکثر نمايندگان حاضر در فهرست اسامی جبهه چپ انتخاب شوند تا ما بتوانيم با امکانات بيشتر برای تامين مطالبات حياتی توده ها مبارزه کنيم.
فراموش نکنيم که يک موقعيت سياسی تازه بوجود آمده است. اليگارشی طرحها و خواسته های خود را دارد، برآن است که ما را برای جبران ضايعات بحرانش بيشتر بدوشد، با توسل به سياست رياضت کشی در سطح ملی و هم در سطح اروپائی و بين المللی. هنوز مساله از ميان بردن شغلها در دستور قرار دارد، که گويا بدليل انتخابات دنبال نشد. بايد بفکر رشد و برآمد مبارزه طبقاتی باشيم. پس جا دارد که قطب های مقاومت را، بيش از پيش، بمراتب بيشتر از هر زمان ديگري، تقويت کنيم، به جنبشی که با جبهه چپ رقم خورد دامن بزنيم. اين همان چيزی است که هواداران جبهه چپ گفته و می خواهند. يکشنبه شب، ضمن شادی بخاطر طرد سارکوزي، با خواندن سرود انترناسيونال فرياد می زدند که «ما چيزی را رها نخواهيم کرد».

حزب ما، يکبار ديکر اعلام می کند که به وظيفه خود در جبهه چپ عمل کرده و برای حضور بيشتر در ميان طبقه کارگر، حضور استوارتر در ميان مردم به مبارزه خود ادامه خواهد داد. اين تنها راه برای مبارزه موثر در قبال نفوذ جبهه ملی است، پيوند با مبارزه جاری کارگران و خلق برای ايجاد يک بديل حکومتی. اين تنها راه غلبه بر توهم و پراکند گی است، دخالت هرچه بيشتر مردان و زنان، جوانان و نوجوانان جهت سازماندهی بيشتر و بهتر، برای ايجاد بديل حکومتی را می طلبد.

پاريس، 6/ماه مه/2012
کميته مرکزی حزب کمونيست کارگران فرانسه
(لا فورژ، ارگان مرکزی حزب کمونيست کارگران فرانسه)
ترجمه و تکثير از حزب کارايران (توفان)
www.toufan.org
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر