۱۳۹۶ اردیبهشت ۲۵, دوشنبه

چرا تحریم؟


چرا تحریم؟

اطلاعیه حزب کارایران(توفان) پیرامون انتخابات تقلبی ریاست جمهوری اسلامی


باردیگر نمایش مسخره دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی برگزار می­شود. انتخاباتی که نیمی از اهالی کشور یعنی زنان و در عین حال میلیونها نفر ایرانی معتقد به سایر ادیان اقلیت در کشور نظیر سنی، مسیحی، یهودی، زردتشتی و .... حق نامزد شدن برای مقام ریاست جمهوری در آن را ندارند. کمونیستهای "نجس"، "کافر"  و خونشان حلال که جای خود دارند.

انتخابات در شرایطی انجام می­گیرد که مقدمات ضروری برای انجام هر انتخابات آزادی در کشور وجود ندارد؛ از جمله آزادی احزاب و اجتماعات در کشور موجود نیست، رهبران اتحادیه های کارگری در زندان بسر می­برند، اعدام و سرکوب مخالفین همچنان ادامه داشته، و مجریان ریاکار انتخابات خود از نمادهای فساد در ایران بوده  و با اختلاس و حقوقهای نجومی و دزدیهای کلان و نئولیبرالیسم افسارگسیخته اقتصادی بر تار...ک نظام ولایی می­درخشند.... این انتخابات نیست، انتصاب یک باند تبهکارمافیایی توسط ولی فقیه، سیدعلی خامنه ای سرکرده نظام جمهوری اسلامی برای حفظ نظام و مشروعیت داخلی و خارجی است. شرکت در این مضحکه و رای دادن به این افراد دزد و ریاکار و شارلاتان توهین به حرمت انسانی و مشروعیت بخشیدن به ماشین آدمکشی رژیم جنایت پیشه جمهوری اسلامیست. مردم بویژه كارگران و زحمتکشان ایران راهی جز تحریم این مضحکه پیش روی ندارند:

 

یکم اینکه هر وقت ملاها بنا بر مصلحت و نیازهای تبلیغاتی می­خواهند، از مردم مایه بگذارند، به رای مردم تکیه کرده و خود را نماینده مردم جا زده و جمهوری اسلامی را خواست مردم جلوه می­دهند و هرگاه کفگیر استدلالشان به ته دیگ می­خورد و نظر مردم را در مخالفت با خود می­بینند، مدعی می­شوند که مقام رهبری تابع رای مردم نیست و اساس جمهوری اسلامی بر اسلام و دین است و نه بر اساس خواست عمومی و رعایت اصول دموکراتیک. مشروعیت نظام ناشی از ملت نیست ناشی از دین است. بقول مصباح یزدی "مردم در جمهوری اسلامی کاره­ای نیستند، رئیس جمهوری از طرف ولی فقیه نصب می­شود و این یک مشروعیت الهی است".

از همان بدو تاسیس جمهوری اسلامی این خیمه شب بازی و بی­احترامی به رای و اندیشه مردم وجود داشته و ادامه می یابد. تکرار این ریاکاری حکومت مستبد حاکم به صورت مضحکه در آمده و موجبات تمسخر مردم است.

این وسیله ریاکاری که آخوندها سالهاست بنا بر مقتضیات خویش از آن استفاده کرده­اند، حال مانند شمشیر دولبه­ای شده است که برگردن خود آنها فرود می­آید.

 

 دوم اینکه نیروهای اپوزیسیون رفرمیست در داخل و خارج ایران از مردم دعوت می­کنند که میان جنایتکاران  و دزدان، میان بدترینها و ارتجاعی ترینها یکی را برگزینند. این دور باطل انتخاب میان "بدتر و بدترینها" هیچوقت تمامی نخواهد داشت و تا جمهوری اسلامی سرنگون نشود، شما همواره با جناحهای گوناگون حاکمیت روبرو هستید که تضادها در میانشان به علت مخالفت مردم با این جناحها و همچنین به علت افزایش انفرادشان در بین مردم روز بروز افزایش بیشتری می­یابد.

تا موقعیکه اپوزیسیون واقعا مستقل و انقلابی ایران نتواند به عنوان نیرویی مستقل و قابل محاسبه در مقابل این حضرات قرار گیرد و خود را به عنوان بدیل مطرح کند، وضعیت به صورت کنونی باقی می­ماند. رژیم جمهوری اسلامی از ضعف اپوزیسیون غیرخود فروخته ایران استفاده می­کند.

فراخواندن مردم به شرکت در انتخابات، نه تنها دادن آموزش غلط به آنهاست، بلکه تائید وضعیت مصیبتبار کنونی سردرگمی و چرخ زدن میان جناحهای ارتجاعی هیات حاکمه و خیانت به همه آحاد مردم ایران است.

 

سوم اینکه تشدید بحران اقتصادی نظام سرمایه­داری جمهوری اسلامی و تناقضات روبنایی آن، تناقض میان اسلامیت  و جمهوریت، دزدیهای نجومی، زمینخواری و رانتخواری، حاشیه نشینی، فقر و بیکاری و گسترش شکاف طبقاتی و نقض ابتدائی­ترین حقوق مردم و اعدامهای وحشیانه سالهای 60، زدوبندهای بین المللی و مسئله خفتبار پذیرش توافقنامه هسته­ای و انعکاس این بحران در مناظره­های بی­مقدار گماشتگان ولی فقیه و باندهای مافیایی که  به منظور جلب بخشی از مردم بسوی خود و کسب سهم بیشتر از غارت همدیگر را افشا می­کنند، مبین این حقیقت است که همه دسته­بندیهای درونی رژیم و همه شش نامزد مقام ریاست جمهوری در قتل عامهای سالهای 60  شریکند وهمه­گی خود را پیرو امامشان، خمینی می­دانند. "اصلاح طلبان" حکومتی و حتا آنهایی که از گردونه قدرت به بیرون پرتاب شدند و یا در حصر خانگی بسر می­برند هنوز شهامت فاصله­گیری از کشتارهای سالهای 60 و زندان و شکنجه را ندارند زیرا خود زمانی شریک قدرت و فرمانبر ولی­فقیه و امام جنایتکارشان بودند و در حفظ نظام گندیده اسلامی و قتل وغارت مردم از هیچ جنایتی فروگذار نکردند. جلوه دادن حسن روحانی و باند او بعنوان ناجی ملت ایران که گویا کمتر جنایت و خیانت کرده و تنها بدیل مردم ایران است همانقدر خیانت به منافع همه آحاد مردم ایران است که کسی بخواهد ابراهیم رئیسی عضو رسمی کمیسیون مرگ را در قالب عدالت­خواهی به بخشی از مردم گرسنه غالب کند. چگونه می­توان كارگرانی كه ١٢ماه حقوق دریافت نكرده­اند و نمایندگانشان سالهاست بخاطر تشكیل اتحادیه­های مستقل كارگری و مبارزه علیه بی­حقوقی در زندان بسر می­برند دعوت به این نمایش مسخره کرد تا به  قاتلان و دشمنان قسم خورده طبقه خود که جملگی این شش نامزد باشند رأی دهند و یا از عدالت و دمکراسی سخن گفت!!     

چهارم اینکه توافقنامه "برجام" که تنها بخشی از واقعیت زدوبندهای پشت پرده را بیان می­کند، گویای آن است که رژیم جمهوری اسلامی تحت رهبری سیدعلی خامنه­ای از تحریمهای امپریالیسم آمریکا سخت هراسیده و به تزلزل ارکان جمهوری اسلامی پی­برده بود. آنها چون به فکر منافع قشر بورژوائی حاکم مافیائی در ایران بودند و هستند، ترجیح دادند که به جای تکیه به مردم ایران که برای آزادی و دموکراسی مبارزه کرده به امپریالیستها تکیه کنند و با فروش ثروتهای ایران، چند صباحی از دست تحریکات آنها در امان بوده و در قدرت سیاسی باقی بمانند. سازش بر سر موضوع هسته­ای و دفن کردن آب سنگین اراک و ضرر 200 میلیارد دلاری مربوط به  خیانت کلیت نظام سرمایه­داری اسلامی و همه جناحهای ذینفع در قدرت است و نه فقط باند "اصلاح طلبان". سازش با آمریکا و اجرای سیاستهای نولیبرالی در ایران نه آب به ارمغان میآورد و نه نان و نه کار و مسکن و آزادی. به این ریاکاریها باید پایان داد.

 

پنجم اینکه، در شرایطی که سیاستِ راهبردیِ مرحله­ایِ نیروهای انقلابی، سرنگونی این رژیم فاسد و رانت خواراست، تا موانع راه رشد ایران دموکراتیک را، در همه زمینه­ها از میان بردارند و مردم را در تعیین سرنوشتشان دخالت دهند، در شرایطی که هر نیروی انقلابی باید این قطبنمای حرکت را در دست داشته باشد، تا به دامن رفرمیسم و همکاری با رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی درنغلتد، باید برای وضعیت کنونی و رهبری مبارزه مردم رهنمودهای روشن، مشخص و راه گشا طرح نمود که در تعمیق خود، راه را برای سرنگونی این رژیم هموار سازد. بنظر حزب ما این راه حلهای عملی در شرایط کنونی، فراخواندن مردم به عدم شرکت در مضحکه انتخابات ریاست جمهوری و فراخوانی به تلاش فعال برای تحریم خیمه شب بازی انتخابات خواهد بود.

 

مردم ایران باید خواست فوری آزادی فعالین کارگری وعموم زندانیان سیاسی، آزادی احزاب و سازمانهای سیاسی، پذیرش تساوی حقوق زن و مرد، رفع سانسور، آزادی فعالیت همه اتحادیه­های کارگری و سازمانی صنفی و دموکراتیک و جدائی کامل دین از دولت را طلب کنند. این خواستهای منطقی و مورد تائید مردم، این خواستهای منطقی و ضد تصمیمات استبدادی فردی ولی فقیه، که زمینه گسترده مادی در جامعه ایران دارد، رژیم جمهوری اسلامی ولائی را در تنگنا قرار می­دهد. خواست برسمیت شناختن حقوق و آزادیهای دمکراتیک به منزله پیش شرط هر انتخابات آزاد، است و رژیم  مستبد و بحران زده جمهوری اسلامی هرگز به آن تن  نمی­دهد و نخواهد داد. تن دادن به یک انتخابات آزاد، مرگ فقهای حاکم است.

 

 ششم اینکه برای نیروهای انقلابی و ترقی­خواه و ضد امپریالیست در شرایط کنونی کشور ما علاوه بر سیاست تحریم فعال انتخابات فرمایشی مرزبندی با نیروهای عوامل امپریالیسم و صهیونیسم که آنها نیز پرچم تحریم را برافراشته­اند بسبار حائز اهمیت است. شفاف نگاه داشتن این مرزبندی، دفاع از سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی به منظور کسب حقوق دمکراتیک و دمکراسی و استقلال وعدالت اجتماعی بدست مردم ایران است و نه اجانب.

 

مردم شریف ایران!

 رژیم از فرجام یک تحریم فعال و عدم شرکت مردم بشدت می­هراسد و رژیم را به تنگنا می­برد، زمینه تبلیغاتی را برای نیروهای انقلابی و ترقی­خواه می­گشاید. باین جهت ما اعلام می­کنیم که اجرای هر انتخاباتی بدون تحقق این مقدمات، غیردموکراتیک و تقلبی و ارتجاعی است و شرکت در آن مشروعیت بخشیدن به رژیمی است که برای بقاء منحوسش حاظر است به امپریالیستها و کلان سرمایه­داران بیشترین امتیازهای اقتصادی را دهد و برای خوش خدمتی هر روز بر تشدید سرکوب کارگران و زحمتکشان بیافزاید.

شرط هر انتخابات آزاد وجود آزادی­های دمکراتیک و برسمیت شناختن حقوق مردم است. درکشوری که بسیاری ازفعالین کارگری و روشنفکران دگراندیش جامعه در زندان بسر می­برند و کلا زندانی سیاسی وجود داشته باشد نمی تواند انتخابات آزاد صورت گیرد. به این جهت ما بر این باوریم که باید خیمه شب بازی انتخابات ریاست جمهوری  که ادامه تجربه گذشته است و ما تغییری در آن نمی­بینیم،  فعالانه تحریم کرد، زیرا این انتخابات نیز مانند همه انتخابات گذشته که در تحت چنین شرایطی برگذار شدند، تقلبی و غیردموکراتیک و ارتجاعی بوده و قابل دفاع نیست. این سامانه ننگین را باید برانداخت تا نخستین شرط برگزاری انتخابات دمکراتیک که مردم بتوانند آزادانه بر سرنوشت خویش حاکم شوند، فراهم آید. 

 
 

 

"انتخابات" فرمایشی ریاست جمهوری را فعالانه تحریم کنیم!

سرنگون باد رژیم سرمایه­داری جمهوری اسلامی، بدست مردم ایران!

زنده باد سوسیالیسم این پرچم رهائی بشریت!

دست امپریالیسم آمریکا ازایران ومنطقه کوتاه باد!

 

حزب کارایران(توفان)

یکشنبه ۲۴ اردیبهشت۱۳۹۶

www.toufan.org
با درود
لطفا نشریات جدید توفان ارگان مرکزی حزب کارایران و توفان الکترونیکی نشریه الکترونیکی حزب کارایران فروردین 1396 را ملاحظه فرمائید
با احترام
 


 


 

در شماره 129 توفان الکترونیکی
مطالب زیر را می خوانید:
 
در این شماره می‌خوانید