۱۳۹۳ آذر ۳, دوشنبه

"شرم برما"!


"شرم برما"!

 درحاشیه دهن کجی به خلفای حاکم به بهانه مرگ یک خواننده جوان!



مرتضی پاشائی،خواننده پاپ جوان که دراثر بیماری سرطان درگذشت موجی ازتجمعات و اعتراضات مدنی را درسراسر کشور موجب گردید. حضور گسترده جوانان دختر و پسر درمراسم خاکسپاری این هنرمند جوان  بازهم سران فقهای حاکم را به تکاپو انداخت. رژیم جمهوری اسلامی که حق نفس کشیدن، خندیدن و شادی وهر نوع تجمع آزاد و حقوق دمکراتیک رااز مردم سلب کرده است ازآرامترین وبی خطر ترین تجمعات اجتماعی احساس خطر میکند، باوزش هرنسیمی برخود میلرزدواز"انقلاب نرم وضد انقلاب" سخن می گوید!
 

 دراینجا سخن برسرماهیت این خواننده جوان و درجه مخالفتش با نظام مطرح نیست. باید دلایل روحی وروانی وجامعه شناختی اعتراضات و برآمدجوانان را شناخت ودریافت که رژیم اسلامی درطول 36 سال حیات ننگین اش چه برسرمردم آورده است که جامعه جوان ایران اینچنین خود را با نظام روحانیت، به رغم تمام تبلیغات سیاسی ومذهبی که برای شستشوی مغزی آنها بعمل آورده ، بیگانه می بیند و ازآن عمیقا فاصله گرفته است. امروز حتا اگرجوانان ایران  دقیقا ندانند که چه می خواهند وبه دنبال کدام الگوی سیاسی روانند، اما سالهاست که با رفتار اجتماعی وسیاسی خود نشان داده اند که رژیم جمهوری اسلامی که آفتابه به گردن آنها می اندازد وبدورخیابان میچرخاند را نمی خواهند.جوانان ایران سالهاست سیاست ضد فرهنگی وقرون وسطایی حاکم را به چالش گرفته وبه طرق مختلف وبه بهانه های گوناگون علیه فرهنگ پوسیده مذهبی وآزادیکش دست به اعتراض زده اند. روزی با پیروزی تیم ملی فوتبال ایران درمقابل استرالیا میلیونها نفر به خیابانها می آیند وبه رقص و پایکوبی می پردازند.روزی حتا با شکست تیم ملی فوتبال درمقابل تیم ملی فوتبال آرژانتین به بهانه قدردانی ازورزشکاران به میدان می آیند و تجمع ونیروی خود را به رخ رژیم ودستگاه سرکوبگر حاکم میکشند.....و

 

نباید فراموش کرد که مردم از 36 سال مراسم روضه خوانی و نوحه خوانی و کلاه برداریهای سیاسی روحانیت متحجر حاکم  خسته  شده وجانشان به لب رسیده است.وقتی زمینه های قوی اعتراض ونارضایتی عمومی درجامعه وجود داشته باشد آنوقت هر ترانه ای حتا غیر سیاسی به پرچمی برعلیه رژیم تبدیل میشود ورنگ سیاسی به خود میگیرد. اگر روزی ترانه مراببوس گلنراقی به پرچم اعتراض برعلیه رژیم محمدرضا شاه خائن وتداعی کننده کودتای 28 مرداد بدل میشود چرا ترانه ای ازمرتضی پاشائی تداعی کننده غم ازدست دادن یاران جوان وبیگناه در جنبش خرداد سال 88 نگردد. رویگردانی مردم از فرهنگ تحمیلی مذهبی وازطرفی سوت زدن وکف زدن وهلهله وهمخوانی دسته جمعی وروشن کردن شمع وهمدردی با یکدیگر شکلی ازاعتراضات خودجوش جامعه جوان ایران است که بخشی از جناحهای دوراندیش نظام را نیز واداربه واکنش کرده وگوشه ای ازسیاستهای ورشکسته حاکمیت را برشمرده اند.ﺍﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﺎﻧﻌﯽ درمورد حضور گسترده  وبا شکوه جوانان درمراسم خاکسپاری مرتضی پاشائی بدرستی چنین گفت:

 

"ﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ 36 ﺳﺎﻝ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﯾﮏ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺗﺤﺖ ﻫﺮﻋﻨﻮﺍﻧﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﯽ ﻭ ﺳﺎﺧﺖ ﻟﻄﯿﻔﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﯾﮏ ﺟﻮﺍﻥ 30 ﺳﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﻓﺎﻋﻞ ﯾﮏ ﻋﻤﻞ ﺣﺮﺍﻡ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﺳﺖﺑﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﮑﻮﻫﯽ ﺑﺮﮔﺬﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﯽ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﺷﻮﺍﺭﺗﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪﺭﻭﺍﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻫﺮﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ  10ﺷﺐ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﺘﻔﺮﻕ ﮐﺮﺩﻥ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﭘﺎﺷﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺷﺮﻡ ﺑﺮ ﻣﺎ"

 

صانعی درست می گوید، وی حقیقت برآمده از واقعیت را بیان میدارد، حرف دل مردم را می زند و بقاءرژیم را در خطر می بیند. آری، مردم ازمرگ یک روحانی به وجد می آیند وبه شادمانی می پردازند، به عبارت دیگر مرگ نظام را فریاد می زنند.36 سال سرکوب وحشیانه مردم، ترورو شلاق وزندان واعدام وبی حرمتی به مردم بوِیژه به زنان جامعه ایران جزتنفر نسبت به سران رژیم نیافریده است.همین سه هفته قبل بود که آیت الله مهدوی کنی، رئیس مجلس خبرگان ویکی از ایدئولوگهای اصولگرایان درگذشت ورسانه های رسمی رژیم جمهوری اسلامی برنامه هایی را به مرگ اوپوشش دادند وحتا سه روز عزای عمومی اعلام کرده بودند. امانه تنها مراسم خاکسپاری مهدوی کنی مورد استقبال مردم قرارنگرفت بلکه با بی اعتنایی ازکنارمراسم خاکسپاری این آیت الله  که دشمن قسم خورده مردم ایران بود گذشتند وتره هم برای اوخرد نکردند.

 

ایران ما آبستن تحولات بزرگی است. مردم به هربهانه ای ازفرصت سود می جویند وبا زبان وشیوه های خاص خود به رژیم دهن کجی میکنند.این اعتراضات درعرصه های مختلف اجتماعی، هنری، ورزشی وسیاسی صورت میگیرد و بازتابی از مطالبات متنوع ودمکراتیک مردم میهن ماست. طبیعتا باید از این مطالبات دمکراتیک دفاع نمود وبا هوشیاری آن را با پیکار علیه عفریت خارجی، امپریالیسم وعواملش که ازهرفرصتی برای نفوذ درجنبش وبه انحراف بردن آن می کوشند پیوند زد و براصل استقلال وآزادی وکسب حقوق دمکراتیک تاکید ورزید. تنها دراین بستراست که می توان جنبش اعتراضی را به سرمنزل مقصود رسانید.

 

توفان
سخن هفته
نقل ازفیسبوک حزب کارایران(توفان)
Toufan HezbeKar
سی ام آبان هزار وسیصد ونود و سه خورشیدی
www.toufan.org

۱۳۹۳ آبان ۱۸, یکشنبه

انقلاب کبیر اکتبر شوروی ناقوس مرگ سرمایه داری بود


 

                                      به مناسبت نودوهفتمین سالگرد انقلاب اکتبر


نود وهفت سال ازانقلاب عظیم پرولتری شوروی می گذرد. انقلاب عظیمی که جهان  پوسیده سرمایهﺪاری را به شدت لرزاند و به وحشت مرگ انداخت. درهفتم نوامبر 1917شوراهای کارگران،دهقانان و سربازان پتروگراد در قیام مسلحانه به رهبری حزب کمونیست بلشویک روس، به قصر زمستانی تزار هجوم آوردند و با بر انداختن "حکومت موقت"، مظهر بورژوازی و خیانت سوسیالیستﮬﺎﻯ اپورتونیست، دورهﻯ نوین سوسیالیسم را بنیان گذاردند.  

پیکارسهمگین طبقاتی پرولتاریا که ثمرهﻯ اولین خود را درکمون پاریس به سال 1871 داد، شیپور مرگ طبقات ستمگر و ظالم، طبقات بورژوا و فئودال را دمید. انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر در نبردی خونین و مسلحانه به رهبری حزب کمونیست بلشویک روس علیهﻯ دشمنان داخلی و خارجی در طول پیکارهای فراوان پیشاهنگ پرولتاریای روس، با تکیه برمارکسیسم خلاق در شرایط مشخص روسیه، دیکتاتوری پرولتاریا را برقرار ساخت. این انقلاب آموخت که مبارزهﻯ طبقاتی پرولتاریا و دیکتاتوری او بر طبقات استثمارگر منکوب گشته تنها راه برای بر انداختن هرگونه ستم اعم از طبقاتی وملی است.

اکنون که درآستانه نود وهفتمین سالگرد انقلاب کبیر اکتبرشوروی هستیم دشمنان کمونیسم هرگزاز مبارزه با کمونیسم و مارکسیسم لنینیسم دست نکشیده ودست نخواهند کشید  و هرروز به رنگی در می آیند تا بتوانند به بهترین وجهی با مارکسیسم لنینیسم مبارزه کنند. روزی از جانب راست می آیند، روزی لباس “چپ“ به تن می کنند، روزی کارشناس و پژوهشگر آثار مارکسیستی شده و باستانشناسانه در پی تفسیرهای معیوب و ضد انقلابی و بی خطر برای سرمایه داری در مجموعه آثار کمونیستی بر می آیند و از این جهت مورد لطف بورژواها هستند که آنها را “دانشمند“ و “پژوهشگر“ خطاب کنند.فقط کافیست نگاهی به رسانه های خبری و سیاسی، بی بی سی و صدای آمریکا، دویچه وله وفرانسه و صدها رسانه ضد کمونیستی قد ونیم قد...بیاندازید تا پی ببرید که چپ های دعوت شده به میز مناظره در مورد  مارکسیسم چه کسانی هستند. آنها فیلسوفان چپ ضد مارکسیسم لنینیسم و ضد دیکتاتورپرولتاریا ،خرده بورژوا ها و توابانی  هستند که با صدای بلند می گویند" اونی که بودیم نیستیم"، سوسیالیسم  نقشه مند نمی خواهیم، حزب پیشرو و لنینیستی نمی خواهیم، ما پلورالیسم سیاسی و جامعه مدنی و آزادی بی قید وشرط وخود مدیریتی می خواهیم، ما مخالف خشونتیم....."

در نود وهفت سال پیش نظم نوینی در جهان پدید آمد. نظمی که از نظر اقتصادی به استثمار انسان از انسان پایان می داد و از نظر سیاسی طبقاتی را به قدرت می رسانید که مورد بهره کشی قرار گرفته و در زمره ستمکشان بودند. در نود وهفت سال پیش تاریخ به مرتجعین که زندگی در تجملات خویش را از بدیهیات می دانستند فرمان ایست داد و به زحمتکشان اعلام کرد توقف ممنوع! دیگر نمی شود به سبک و سیاق سابق مردم را به اسارت در آورد، مالکیت خصوصی را تقدیس کرد و با جنگهای خانمانسور میلیون انسان را آواره و بیچاره نمود. در نود وهفت سال پیش بلشویکها در روسیه قدرت سیاسی را به کف آوردند و تنها به این اعتبار که قدرت سیاسی اساس هر انقلاب و تحولی است، انقلابی که در روسیه صورت گرفت یک انقلاب سوسیالیستی بود.

 قبل از پیروزی انقلاب سوسیالیستی در روسیه عده ای که خود را مارکسیست جا زده بودند و تفسیری غیر انقلابی و غیر طبقاتی از مارکسیسم ارائه می داند بر این نظر بودند که باید از طریق پارلمانی قدرت سیاسی را به کف آورد و به نظم پارلمانتاریسم بورژوائی گردن نهاد. آنها با استقرار دیکتاتوری پرولتاریا بعنوان شرط هر تحول سوسیالیستی در کشور مخالف بودند و از این نظریه مارکس و انگلس دفاع نمی کردند. آنها مارکسیسمی می خواستند که بدهان بورژوازی مزه بدهد. لنین مارکسیسم را نجات داد و برای نخستین بار در مقابل چشمان حیرت زده جهانیان نشان داد که پابرهنگان، بی چیزان، ستمکشان، انسانهائی که هرگزبه حساب نمی آمدند، هیچ بودگان بیکبار همه چیز شده اند. مکتبی در جهان به پیروزی رسیده است که انسانیت را بر اساس پول و سرمایه و تمکن محک نمی زند.

این است نقش تاریخی انقلاب دورانساز و کبیر اکتبر. دشمنان انقلاب که نتوانستند در مقابل قدرت انقلاب مقاومت کنند بعد از آن به تحریف دستآوردهای انقلاب پرداخته و سعی کردند آنرا بی اعتبار کنند. مبارزه خروشچف با “کیش شخصیت استالین“ و دروغهای وی در مورد بنیانگذار ساختمان سوسیالیسم در شوروی در حقیقت به زیر پرسش بردن جامعه سوسیالیستی بود. استالین فرد نبود مظهر دیکتاتوری پرولتاریا و معمار ساختمان سوسیالیسم در طی سی سال بود. استالین بود که قوانین اقتصاد سوسیالیستی را در شوروی با توجه به تجربه دیکتاتوری پرولتاریا تدوین کرد و تحت عنوان “مسایل اقتصاد سوسیالیستی “ منتشر نمود. حمله به استالین حمله به سوسیالیسم، حمله به انقلاب اکتبر، حمله به مارکسیسم لنینیسم بود و هست. این است که رویزیونیستها که در همدستی با خروشچف لنینیسم را بدور افکندند و شمشیر خویش را برای “زدودن کیش شخصیت استالین“ از غلاف بیرون کشیدند مشروعیت آنرا ندارند که از انقلاب اکتبر دفاع کنند. دفاع رویزیونیستها از انقلاب اکتبر صرفا جنبه ظاهری و برای خاک پاشیدن به چشم فریب خوردگان است. بدون برخورد به دستآوردهای سی ساله دوران دیکتاتوری پرولتاریا در روسیه، بدون برخورد به جریانهای ضد انقلابی تروتسکیستی و زینویفیستی و بوخارینیستی، بدون برخورد به نظریات ضد انقلابی خروشچف و اصلاحات اقتصادی کاسیگین و برژنف واحیای سرمایه داری در شوروی ادعا در مورد حمایت از انقلاب اکتبر و تجلیل از نود وهفت سالگی آن حرف بی اساسی است. تجلیل از انقلاب اکتبر آموزش از دستآوردهای آن و علل شکست آن و بسیج کمونیستها برای مبارزه با رویزیونیستهای آشکار و پنهان است. بدون مبارزه برای پاکیزگی مارکسیسم لنینیسم تجلیل ازانقلاب اکتبرعبارت پردازی بی محتوی ودرسطح ماندن است و باری ازدوش جنبش کمونیستی برداشته نخواهد شد.

 

زنده باد نود و هفتمین سالگرد انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر!

مرگ برارتجاع، سرمایه داری و امپریالیسم!

زنده باد مارکسیسم لنینیسم!

 

حزب کارایران(توفان)

هفتم نوامبر دوهزار وچهارده میلادی

www.toufan.org

۱۳۹۳ آبان ۱۶, جمعه

نشریات توقان ارگان مرکزی حزب کارایران شماره 176 آبان ماه 1393 وتوفان الکترونیکی شماره 100

بادرود،  لطفا نشریات توقان ارگان مرکزی حزب کارایران شماره 176 آبان ماه 1393 وتوفان الکترونیکی شماره 100  را ملاحظه فرمائید
با احترام
   در شماره  176 توفان مرکزی مقالات زیر را می خوانید:

پشتیبانی ازمبارزات انقلابی کردهای کوبانی الزما مخالفت با داعش نیست
گردن زدن از حقایق مسلم تاریخ اسلام وسایر ادیان است
کمک امپریالیستی ونوکرانش بی طمع نیست
فلسطین دربرابر اسرائیل یا لنین علیه لنین
نبرد فرهنگها
***
درتوفان الکترونیکی شماره 100 مطالب زیر را می خوانید:
اعدام ریحانه جباری اوج توحش وبربریت رژیم قرون وسطائی
اعلامیه حزب کارایران(توفان) درمحکومیت جمهوری اسلامی
                                                                                                                                 
***
مسبب کیست؟ 
درحاشیه جنایت اسید پاشی به روی زنان در اصفهان
***
کوبانی
نبردی نابرابراما قهرمانانه
***
ضرورت تامین هژمونی طبقه کارگر
سخنی درمورد اوضاع کنونی ایران و مبارزه کارگران
***
بیانیه جبهه خلق برای آزادی فلسطین در مورد کوبانی
***
گسترش ویروس ابولا (Ebola)  وچهره غیر انسانی سرمایه داری
***
بخشی از بیانیه حزب کمونیست مارکسیست - لنینیست ترکیه - کردستان شمالی درمورد کوبانی
"امریکا  به بهانه داعش برای حمله مستقیم به سوریه تلاش میکند"
***
گلچینی از صفحه فیسبوک