پذیرش تسلیم نامه خفتبار
دروین
و سرکوب معلمان در تهران
همچنانکه در گذشته بارها در نشریات توفان حزب کار ایران
مطرح کرده بودیم و قابل پیشبینی بود ، بالاخره نمایندگان حاکمیت جمهوری اسلامی ، با
هدایت و تائید خامنه ای، با لبخند و گردن کج و کرنش و حقارت و ترس، به پای تسلیم
نامه ننگین و خفتباروین درمسیرتبدیل ایران به نیمه مستعمره شدن، گام برداشته وبا
پذیرش قرارداد الحاقی در مقابل زورگوئی و اجحاف امپریالیستها به خاطر " حفظ
نظام " ، کرنش کرده و دستها را به علامت تسلیم بالا برد ه اند. این امری
طبیعی است وقتی رژیمی به مردم خود اتکاء
ندارد و از مردم بیش از دشمن خارجی هراس دارد ، برای بقاء خود و حفظ و تداوم منافع
طبقاتیش حاضر است منافع ملی را زیر پا بگذارد و حلقه نوکری را به گردن بیاندازد.
همان کاری که رژیم شاه و همه نوکران امپریالیستها در منطقه و سراسر کره زمین انجام
داده و میدهند.
سئوال این است که آیا منافع امپریالیستها و تامین امنیت
صهیونیستها در منطقه و منافع باندهای مافیائی غارتگر حاکم می تواند در راستای
منافع کارگران و زحمتکشان شهر و روستا و اساسا منافع ملی مردم ایران باشد؟
پاسخ ما یک " نه " قاطعانه است.
تشدید سیاستهای نئولیبرالیستی اقتصادی که تا به حال در جهت
منافع بورژوازی کلان تجاری ، بورژوازی بروکرات و بانکداران و بورس بازان و صاحبان
مستغلات و زمینخواران بوده از این به بعد در هماهنگی و غارت مشترک با سرمایه های امپریالیستی ،
زمینه های لازم را برای چپاول هر چه بیشتر ثروت و منابع ملی و تشدید استثمار نیروی
کار ارزان در جهت افزایش نرخ سود سرمایه فراهم می کند."
طبق مفاد این سند، قرار شده است، ذخایر ارزی و طلای بلوکه
شده ایران که مطابق سخنان اوباما 150 میلیارد دلار است، طی هفت ماه به کشور
بازگردانده شود. مقامات جمهوری اسلامی که در گذشته این مبلغ بلوکه شده را بین 100
تا 130 میلیارد دلار اعلام کرده بودند، هم اکنون آنرا فقط 29 میلیارد دلار اعلام
می کنند که نشاندهنده این امر است که هنوز پول مردم به کشور باز نگشته برای آن
کیسه دوخته و قصد ملاخور کردنش را دارند.
بازگشت ذخائر بلوکه شده ایران و لغو تحریمها و باز شدن
درهای کشور به روی انحصارات امپریالیستی ، هیچکدام باعث نخواهد شد که تغییر و
تحولی مثبت چه در عرصه اقتصادی و چه در عرصه سیاسی و اجتماعی به نفع کارگران و
معلمان و پرستاران و سایر زحمتکشان شهر و روستا ایجاد کند. قشر بالائی حاکمیت که
در نقش کارگذار و سهامدار کوچک انحصارات خارجی نقش ایفاء خواهد کرد ، تلاش خواهند
کرد زمینه های کسب سود حداکثری را برای انحصارات امپریالیستی فراهم کنند و این به
مفهوم تغییرات ارتجاعی در قوانین در جهت ایجاد امنیت برای سرمایه، چه در عرصه
اقتصادی و چه در عرصه های سیاسی و اجتماعی، لغو کامل خدمات دولتی و اجتماعی در همه
عرصه ها ، خصوصی سازی در همه عرصه ها و ، لغو تعرفه های گمرکی و... است.
شرکتهای پیمانکار که کارگران به حق نام آنها را شرکتهای
برده داری گذاشته اند و با قراردادهای سفید امضاء در حال حاضر شیره جان اکثریت
کارگران ایران را می مکند؛ در آینده نزدیک در عرصه آموزش و پرورش و بهداشت و درمان
نیز با قراردادهائی مشابه، شیره جان معلم و پرستار را بیش از پیش خواهند مکید؛ و
ضمن ایجاد پراکندگی هر چه بیشتر در صفوف آنها ، با قراردادهای دلبخواه و تحمیلی ،
شرایطی به مراتب بدتری برای آنها فراهم خواهند کرد.خلاصه اینکه پی آمدهای تسلیم
نامه وین برای کارگران و زحمتکشان و از جمله معلمان محصولی جز بدتر شدن وضعیت
معیشتی و اجتماعی در پی نخواهد داشت.
به دنبال اعتراضات معلمان به حقوقهای زیر خط فقر و تبعیض
حقوقی با سایر کارمندان دولتی و ممانعت از
فعالیت تشکلهای صنفی مستقل آنها و زندانی کردن نمایندگان و فعالین سندیکائیشان در
دهم اسفند و 27 فروردین و 17 اردیبهشت که به صورت سراسری و در بیش از 180 شهر
ایران برگذار شد؛ روز چهارشنبه 31 تیر به منظور پیگیری خواستهایشان و در اعتراض به
زندانی شدن همکاران و فعالین سندیکائیشان ، در مقابل مجلس در تهران تجمع "
سکوتی " را برگذار کردند که با یورش نیروهای سرکوبگر انتظامی و امنیتی روبرو
گردیده و منجر به دستگیری و بازداشت بیش از 130 نفر از آنها شد.
محمد رضاخواه، عضو کانون صنفی معلمان ایران امروز چهارشنبه
۳۱ تیر به خبرگزاری ایلنا گفت: "از اولین ساعات برگزاری جلسه علنی مجلس،
معلمان به سمت محل برگزاری تجمع آمدند که نیروی انتظامی مانع از برگزاری تجمع
شد."
آقای رضاخواه با ذکر اینکه
از دو هفته پیش برای برگزاری این "تجمع سکوت" برنا‌مه ریزی شده بود،
افزود: "فرهنگیان در این تجمع از نقاط مختلف کشور از جمله کردستان، کرمانشاه،
همدان، اصفهان، گیلان، مازندران، مشهد به تهران آمده بودند."
در بیانیه ای که توسط 31
انجمن اسلامی دانشگاههای مختلف در حمایت از خواستهای معلمان صادر شده از جمله چنین
می آید:
"جناب وزیر!آیا خبر دارید در فصل بهار به
معلمان زندانی، سه تنِ دیگر افزوده شده‌است؟ این‌ها جزیی از معلمان نمونه این
سرزمین هستند و تنها حقوق هم‌صنفیان خود را مطالبه کرده‌اند. آیا تا کنون برای
آزادی این عزیزان اقدامی کرده‌اید؟ آیا از وضعیت زندگی خانواده‌های آنها و
مشکلاتشان مطلع هستید؟ و آیا از احضار پی در پی فرهنگیان شهرستان‌ها توسط نهادهای
امنیتی آگاه هستید؟
آیا سخنان خود را در روزهای اول وزارت به خاطر
دارید؟ گفتید: «فرهنگ امنیتی را به امنیت فرهنگی تبدیل می‌کنم.» آیا برای این وعده
خود برنامه‌ای به کار بسته یا دست‌کم تدوین کرده‌اید یا تنها شعاری بیش نبود.
رئیس محترم جمهور در تبلیغات انتخاباتی خود
فرمودند که نگاه امنیتی به نهادهای مدنی و تشکلهای غیردولتی را برمی‌دارند تا آنها
آزادانه فعالیت کنند؛ مصادیق فساد را نشان خواهند داد و برای رفع ایرادات، نواقص و
مفاسد تلاش خواهند کرد. جنابعالی در حوزه فعالیت تشکلهای صنفی فرهنگیان و برای
ایجاد امنیت فعالان آن چه اقداماتی انجام داده‌اید.آیا تا کنون اقدامی در جهت باز
نمودن فضای خفقان حاکم بر دانشگاه‌ها و تسهیل فعالیت تشکلهای دانشجویی در پردیس‌های
این دانشگاه‌ها نموده‌اید؟ "
معلمان شریف و زحمتکش ایران
و به خصوص فعالین سندیکائی آنها باید به این نکته توجه داشته باشند که با تجمع
" سکوت " چیزی حاصل نمیشود. در عرصه تقابلات و منازعات طبقاتی ، عامل
تعیین کننده" زور" و" قدرت" است؛ قدرت شما در اتحاد و همبستگی
و تشکیلات شماست و از طریق اعتصاب و کسب حمایت دانش آموزان و دانشجویان و خانواده
های آنها و سایر تشکلهای صنفی کارگران و زحمتکشان، با روحیه ای رزمی میتوانید خواستهای خود را به حاکمیت تحمیل کنید
. با تجمع " سکوت " چیزی به دست
نمی آید. مبارزه با سیاستهای اقتصادی نئولیبرالیستی و با خصوصی سازی آموزش و پرورش
یکی از عرصه های مهم و اصلی مبارزات شماست که هم
در جهت منافع معلمان و هم کارگران و سایر زحمتکشان است.درس پایه ای شما به
دانش آموزان ، ضرورت اتحاد و همبستگی و تشکیلات و مبارزه با استبداد و بی عدالتی
است و شما باید در عمل الگوئی متناسب با این درس برای آنها باشید.
توفان الکترونیکی
شماره 109
نشریه الکترونیکی حزب کارایران مرداد ماه 1394 اوت 2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر