برای آزادی فوری وبی قید وشرط رضا شهابی و
همه فعالین کارگری و زندانیان سیاسی بکوشیم
مصاحبه «کمیته گزارشگران حقوق بشر»با همسر رضا شهابی ربابه رضایی
رضا شهابی،عضو رهبری سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد که درزندان رجایی شهر دست به اعتصاب غذا زده است دروضعیت وخیمی بسرمیبرد.ربابه رضایی همسر رضا شهابی در گفتگو با کمیته گزارشگران حقوق بشر از وخامت وضعیت جسمی رضا شهابی خبر داد . شایان ذکر است طبق اخرین خبری که از وضعیت رضا شهابی بدست آمده است اوی بعد از نزدیک به 40روزاعتصاب غذا به بهداری زندان منتقل شد و اعلام کرد در صورت عدم رسیدگی مسئولان در حمایت از همسرش دست به اعتصاب غذا خواهد زد. ما همه احراب و سازمانهای برادر ، فعالین کارگری و تشکل ها و افراد مترقی جهان را فرا میخوانیم که همبستگی خود را با مبارزات کارگران ایران بیان کنند. مردم حهان باید نفرت و انزجار خود را از رژیم جمهوری اسلامی برای بد رفتاری و سرکوب و زندانی نمودن مردم و فعالین کارگری ایران ابراز دارند و ازرژیم بخواهند که رضا شهابی وهمه فعالین کارگری و زندانیان سیاسی را بدون قید و شرط آزاد نمایند. فقط تشدید مبارزات زحمتکشان ایران و حمایت واقعی بین المللی است که میتواند رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی را به عقب نشینی وادارد و سرکوب توده ها را متوقف سازد.
اینک متن مصاحبه با ربابه رضایی:
کمیته گزارشگران حقوق بشر: آخرین ملاقاتی که با آقای شهابی داشتید چه زمانی بوده و آخرین وضعیت جسمانی ایشان چگونه بوده است؟
ربابه رضایی:
چهارشنبهٔ گذشته با ایشان ملاقات داشتم. وضعیت جسمانی ایشان اصلا خوب نبوده و ۱۴- ۱۵ کیلو وزن کم کردهاند و فشارش بالا و پایین میشد. بخاطر ضعفی که دارند هر روز میبرند درمانگاه و فشارش بالا و پایین میشود. ناراحتی قبلی، کمردرد و گردن درد و پادرد بخاطر ضعفی که در بدنش دارد خیلی بیشتر شده و درد بیشتری را متحمل شدهاند. معده درد هم که بخاطر ادامهٔ اعتصاب ایشان بخاطر مصرف دارو بدون غذا و با شکم خالی هر روز افزایش پیدا کرده و باعث شده حالشان بدتر شود.
درخواست ایشان برای شکستن اعتصاب غذا چه بوده است؟
ربابه رضایی:
انتقال به اوین، درخواست مرخصی برای درمان. خود زندان که برای درمان ایشان هیچ کاری نمیکند بنابراین درخواست ایشان این بوده که زندان مرخصی بدهد تا ایشان بتواند خودشان بیرون از زندان به وضعیت جسمانی ایشان رسیدگی کنند.
پاسخ مسئولین چه بوده به درخواست آقای شهابی؟
ربابه رضایی:
بعد از گذشت ۳۸ روز مسئولین هیچ پاسخی به ما ندادند. من هر دفعه هم مراجعه کردم فقط مسئولین هر قسمت میگویند که رسیدگی میکنند و رسیدگی هم نمیکنند و تا کنون هیچ حرکت مثبتی انجام نشده.
اگر به وضعیت ایشان رسیدگی نشود چه کار میکنید؟
ربابه رضایی:
اعتصاب غذا میکنم. مسئولین رسیدگی کنند به وضعیت همسر من. آیا واقعا جان یک انسان برای اینها ارزشی نداره؟ درست است که ایشان زندانی هستند و در حال گذراندن دورهٔ حبس هستند اما گرفتن حق انسانی یک انسان و نرسیدن به وضعیت بیماری ایشان اشتباه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر